م" یعنی مرارت ، یعنی سختی ! آنگاه که تاریک دلان از وحشت انوار هدایت آن ساقی جانهای خسته دوران ، دست به هر حربه ای زدند ، از آن ائتلاف دوازده نفری منافقان بر خاموش کردن شعله نبوت در جنگ حنین گرفته تا سقیفه شوم و خفقان و زور ، و تا قربانگاه عاشقان در مسلخ عشق کرب و بلا . آری ! شهد شیرین شیعه ، اگر چه همیشه چون سلسبیل ، گوارا بوده و هست ، ولی هماره نشسته بر ساحل مرارتها ، شعا " البلاء للولاء" سر داده است
"ن" یعنی نیاز ، یعنی عطش بی کسی و بی یاوری ، ا« هم در این وانفسای بهت انگیز و در این ظلمت سرای نفاق و فساد و ستمگری زمانه ..
"ت" یعنی تلاش، یعنی تلاش برای تمهید اسباب ظهور ، از تزکیه و تهجد و تقوی گرفته تا چشم به راهی آن یوسف بازار شیدایی ...
"ظ" یعنی ظهور قسط و خیزش عدالت ، د رنهایت ظهور ستم و ظلم...
"ر" یعنی رهایی ، یعین رحمت در سپیده دم رجعت ، آن قیامت صغرا ، آن تجلی انوار ربوبیت در پهنه شعف زای مدینه فاضله ...
پس ای منتظر ! ای مرارت کشیده و هجران دیده ! نیاز را از عطش سیراب کن و جهادی نما تا در جولانگاه ظلم و ستم ، صراط قسط و عدالت را بیابی و بر قله رهایی ، قد گذاری و رحمت ارث صالحان را استشمام کنی . آیا نمی بینی که صبح ، نزدیک است ؟!